Günümüz teknolojisinin geliştirdiği ileri ve karışık aletler yerine yeraltındaki suyun madenin veya petrolün kolay bir sarkaç ya da  değnekle bulunabileceğini iddia etmek bir haylilerinin alaycı bir şekilde gülmesine neden olur hiç şüphesiz. Ne var ki bu harekât  yüzyıllardır, dünyanın değişik bölgelerine yapılagelmiş olmalıdır, zira bir hayli literatürde bunun misallerine rastlamak olası.

Mezopotamya yıkıntılarında MÖ 1300 senelerinden kalma bir duvar fotoğrafında yeraltı suyu aramada kullanılan bir çatal çubuğun fotoğrafı bulunmuştur. Daha Önceki Mısırlıların kullandıklarını ise kesin olarak öğreniliyor. Daha sonra da çatal çubukla su ya da maden araması yapıldığı muhtelif kayıtların araştırılması sonunda ortaya çıkmıştır. 

1. dünya savaşı yarıyılında Gelibolu’ya çıkartma yapan İngiliz ordusu, şiddetli su kasveti sürüklüyordu. Bu sırada komutana, orduda Saffer Kelly isminde radyastezi hüneri olan birinin olduğu haberi geldi. General şipşak Kelly`nin çağrılmasını buyurdu. Radyastezist Kelly ertesi gün işe koyuldu. Elinde yalnızca kolay bir bakır çubuk bulunduruyordu.

Kelly bu bakır çubuk sayesinde otuzdan fazla yeraltı su kaynağının yerini tesbit etti. Hatta bu çubuğa bakarak, suyun ne kadar derinde ve ne ölçüde olduğunu da söylüyordu. Oysa aynı bölgede daha evvel bir çok mühendis çalışma yapmış, fakat zaferli olamamışlardı. Fizyoloji dalında Nobel mükâfatı sahibi Dr. Charles Richet, 1913 ılında yayınladığı bir yapıtında bu mevzuyu araştırmış ve muhtelif teklifler getirmişti.

1931 senesinde İngiliz Kolombiyası Hükümeti bu mevzuda resmen adam çalıştırıyor ve muhtelif raporlar hazırlattırıyordu. Kuzey kutbunda kaybolan bir grubun bulunması için de, Abbe Mermet isimli bir radyestezistten faydalanılmıştı. Grubun bulunma olasılığı bulunduğu yörenin haritası üzerinde, sarkaçla yaptığı araştırmalar neticesinde Abbe, kayıp olan 20 bireyin yaşamını kurtarmıştı.

Radyestezi ışınım duyarlılığı bir tespit etme ilmidir. Günümüzde, yeraltında su ya da maden damarı bulmak için sarkaç ya da çatal çubuk tipi aletler, kullanılması parapsikolojinin bir dalı olan radyestezinin ana mevzusudur. Radyestezinin sabrettiği esas teorik çerçeve ise yeryüzündeki her maddenin bir enerji ışınımı yaydığı olgusu üzerine heyetidir. 

Buna göre etrafımız sanki bir enerji ışınımı denizi gibidir. George de La Warr’a göre her şey ve herkes dünyanın manyetik alanı içinde kendi manyetik alanına sahiptir. “Şayet bir kimse ya da bir eşyaya ait olan obje muhakkak bir frekansta yayın yapabilen bir elektrik aygıtıyla akort haline getirilebilirse, uyumlu ve sıkı bir ilişki hali alana gelmiş olacaktır. 

İşte çok daha öncekilerden beri henüz belirsiz bir sebeple bazı alıngan kimseler yukarda lafı edilen cinsten bir geçimi reelleştirebilecek bir makine gibi aktiflik gösterebilmektedir.” Fizikçi Dr. Yves Rocard’ın kuramına göre ise hemen hemen herkes manyetik değişmelere karşı duyarlıdır. Dolayısıyla toprak altında su ya da maden arayan bir kimse, bu manyetik alana asapsal ve kassal olarak şu ya da bu seviyede tepki gösterir. 

Bu mevzuda kullanılan çatal çubuklar ya da sarkaçlar bu, manyetik alanlara karşı fazla duyarlı olan şahısların sadece bir uzantısıdır. Bu mevzuyla alakalı olarak yapılan araştırmalarda fazla duyarlı kimselerin su arama harekâtında suyun bulunduğu noktaya doğru çubuğunu salladığı an kan tazyikinde besbelli çoğalışlar tespit etilmiştir. 

Özetleyecek olur isek, kısaca gözle görülen ve görülmeyen tüm cisim ve varlıkların enerjilerinin tespitini yapan bir ilim dalıdır.